مشکلات شیردهی

سلام کامیار عسل مامان.

هرچند که تصمیم داشتم توی وبلاگت اصلا از خاطرات بدم چیزی ننویسم اما این مطلب که مینویسم خیلی هم بد نیست . حالا آخرش میگم که کجاش خوبه!!!! 

اون روزی که میخواستیم بریم ختنه کنیم شمارو صبح که از خواب بیدار شدم یکی از سینه هام به شدت سفت شده بود و دردناک. خلاصه تا غروب دردش بیشتر شد و نزدیک شب دیگه حالم بد شد و دیدم که تب کردم . اول فک کردم که لابد سرما خوردم برای همین رفتم حموم و یه دوش آبگرم گرفتم و خوابیدم. صبح که بیدار شدم تا اومدم بهت شیر بدم دیدم تا تو شروع به مکیدن میکنی جیگرم میخواد بیاد تو حلقم. به قدری درد داشتم که هرکاری کردم که تحمل کنم نشد که نشد و باصدای بلند و فریاد جیغ زدم و اشک ریختم. تو هم ترسیده بودی و با نگرانی و ترس به من نگاه میکردی. الهی قربونت برم مامانی. خلاصه این درد تا چند روز همراهم بود . خصوصا شبا که واقعا دردش چند برابر میشد و تیر میکشید بطوری که انگار یه نخ از نوک سینه ام به داخل بدنم وصل شده بود و هی اونو میکشیدن. وای خدا ... خیلی دردناک بود. خلاصه یکی از اون شبای بد که میترسیدم بهت شیر بدم دعا کردم که خدایا یه کاری بکن که امشب کامیار شیر نخواد چون واقعا سر شب هم با اشک بهت کمی شیر دادم تا خوابت برد. خلاصه دعا کردم که خدایا چرا باید تنها منبع غذایی این بچه به این روز بیافته؟؟ آخه تو به شیرخشک حساسیت داشتی. خلاصه از اونجایی که تو پسر گل مامان هستی. اون شب راحت خوابیدی . هرچند که من خواب درستی نداشتم بخاطر درد. اما خوشحال بودم که تو حرف منو فهمیدی و گوش کردی. الهی قربونت برم عسل دل مامان که اینقدر آقاااااااییی تو!!

البته نگران نباش چون چند روز بعدش بخاطر برفک دهانت رفتم دکتر و آنتی بیوتیک خوردم و خداروشکر خوب شدم. 

امیدوارم که همیشه بلا ازت دور باشه و سالم و سرحال باشی.

راستی اینم بگگم که جدیدا صبحا که از خواب بیدار میشی و میشورمت به مامان لبخند میزنی و یه صداهایی از خودت در میاری. الهی فدات بشم که با نگاه قشنگت از مامان تشکر میکنی. همه جونم فدای تو گل پسرم . عزیز دلم.